وقتی صحبت از بلند کردن اشیا سنگین به میان میاید در کنار طناب ها باید از کار سخت جسمانی هم سخن گفت ولی وقتی پای یک کار واقعا دشوار به میان می آید گاهی اوقات به جز استفاده از فلزات سنگین چاره ای دیگری در کار نیست اگر به بنادر و کانال های سراسر دنیا نگاه بیاندازید در هر گوشه ای از آنها با زنجیر ها روبرو می شوید کافی است از کارگران بارانداز در بندر بپرسید تا به شما بگویند در بسیاری از وظایفشان بدون زنجیر کاری از پیش نمی رود.
هر زنجیر در انتهاش،دوقلاب دارد و این زنجیر ها برای بلند کردن 5 تن بار مناسب می باشند اما وقتی می خواهیم با یک محموله 5 تنی کار کنیم زنجیرها رو به صورت ضربدری می بندیم و این طوری می توانیم محموله رو هم به صورت طولی و هم به صورت عرضی بکشیم این گونه محموله ایمن است.
زنجیر ها بروی عرشه کشتی هم نقشی حیاتی دارند روی عرشه کشتی این زنجیرها هستند که قسمت عمده ای از تجهیزات سنگین را بر عهده دارند و در جای خود نگه می دارند مانند لنگر کشتی که 9/3 تن وزن دارد که کل کشتی 23 هزار تن دارد.
این زنجیر غول پیکر همیشه در تماس با عمال فرساینده ای محیطی قرار دارد اما انقدر محکم و مقاوم است که کمتر بازبینی می شود.
ساخت زنجیرهای صنعتی که توانایی مقاومت در برابر هر شرایطی دارا باشد کار آسانی نیست در کارخانه زنجیر سازی PEERLESS CHAIN کافی است به سال تولید 31 هزار و پانصد متر مربعی کارخانه نگاه کنید تا متوجه شوید چه کار سختی می باشد اینجا قرقرهای ورق نازک فلزی به حلقه های سخت و پایدار زنجیر تبدیل شده که برای کاربردهای گوناگون استفاده می شود.
زنجیرها برای کارهای گوناگون ساخته می شود از محکم کردن جت های جنگنده روی عرشه ناوهای هواپیما بر گرفته تا از محکم کردن ماشین های جنگی در داخل هواپیما ترابری 130 تا زنجیر تاب بازی ها و زنجیر چرخ ماشین استفاده می شود.
کارخانه ای پیرسل جین در سال 1917 در کار تولید زنجیر بوده است آنها در اوایل کارشان در دفتر یک اتقه با استفاده از دست زنجیره چرخ ماشین تولید می کردند اما امروزه بزرگترین تولید کننده زنجیر های صنعتی در آمریکایی شمالی هستند.
کارخانه پیر لس هر روز در حدود 80 تن ورقه یا میلگرد مصرف می کنند،اما این مواد اولیه رو به 64 کیلومتر زنجیر تبدیل می کند که برای وصل کردن زنجیرها به هم دیگر 9.2 میلیون خال جوش می زنند .
کارخانه پیر لس کاری را انجام می دهد که زمانی فقط در آمریکا آهنگران این کار ار نجام می دادند اما تاریخ طولانی استفاده از زنجیره را می توان تا روایت انجیل دنبال کرد عقیده بسیاری از مردم این است که زنجیر برای بیرون آوردن آب از جاه ها به 2 هزار سال پیش بر می گردد در یاداشت های قرن شانزدهم داوینچی طرح های از زنجیرهای استوانی دیده می شود درست شبیه زنجیر های که امروز از آن برای دوچرخه استفاده می شود.
در دهه 80 میلادی شعبده بازی به نام هری هودینی که کل شهرتش را مدیون پاره کردن زنجیر بود، زنجیر ها در پیشرفت صنعتی نیز نقش زیادی داشته است و به ساخت موتوری که در سال 1903 برادران رایت از زمین بلند کرد کمک کرده است.
اما یکی از بد نامی های زنجیر به استفاده از آن در مجازات بر می گردد و در طول تاریخ این زنجیر بوده که زندانی ها رو از فرار بازداشته است.
تمامی مواد اولیه وارد کارخانه که می شوند شامل قرقره های هستند که هر کدام نزدیک به 1800 کیلو گرم وزن دارند که کارخانه در طول روز نزدیک به 40 قرقره از آن را مصرف می کنند.این قرقره های که از طرف کارخانه ذوب آهن می آیند بروی سطح خود یک مقدار ناخالصی دارند که قبل از آماده شدن به زنجیر باید تمیز شوند و بعد تبدیل به زنجیر شوند برای تمیز کردن قرقره های محصولات فولادی که از کارخانه ذوب آهن می آیند باید 20 دقیقه داخل حوضچه های قرار گیرند که شامل 20 هزار لیتر اسید سولفریک می باشد که کار تمیز کردن قرقره ها را انجام می دهد؛بعد از تمیز شدن قرقرها و شتوشویی اسید قرقرها یک بار دیگر در حمامی از آهک غوطه ور می شوند تا سطح شان سیقل شود و قزقزها بعد از این کا به بخش کشش سیم منتقل می شوند و قرقره های غول پیکر باید آماده شوند تا به محصولات کوچکتر تبدیل شوند این مفتول باز می شود و به درون ماشینی وارد می شود که قطرش را کاهش داده و پرداختی نهایی و سیقلی به آن میدهد اکنون وقت تولید زنجیر می باشد.
در اینجا مفتول براساس نیاز مشتری برش می دهد و با پرس کدن به قطر مورد نظر می رسد و حلقه ها به مدت کوتاهی حرارت می بینند تا استحکام مورد نظر را پیدا کنند کارخانه ها برای ایجاد استحکام بیشتر زنجیر ها این محصول را از یک لایه محافظ یا اضافی در مرحله گالوانیزه شدن به آن اضافه می کنند که این لایه اضافی روی می باشد که تا دمای 450 درجه حرارت میدهند و زنجیر را از آن روی مذاب رد می کنند و این کار یک لایه محافظ رو روی حلقه ها ایجاد میکنند که باعث می شد در محیط های سخت مثل آب، شوره زنگ نزن لایه روی مذابی که زنجیر از آن رد شده بود با استفاده از شعله های آتش به آن چسبیده و به این ترتیب باعث می شود که زنجیر مقاومی تولید شود.
بعد از این کار دوباره زنجیر ها یک بار دیگر گرما می بینند این مرحله عملیات حرارتی نام دارد زنجیر رو بین 930 تا 980 درجه حرارت می بیند و بعد از آن سریع آن را در آب سرد می کنیم ، آن را دوباره تا حرارت 320 درجه حرارت میدیم و دوباره سردش می کنیم .این روند، سختی ، مداوم و چکش خواری زنجیر را افزایش می دهد.
اما زنجیر تا زمانی که استحکامش آزموده نشده باشد برای مشتری فرستاده نمی شود برای این آزمایش کارخانه پیرلس تمامی زنجیر ها را با نیروی معادل دو برابر با کاری مجاز ، می کشیم و آزمایش می کنیم .با آزمایش کردن تک تک حلقه های زنجیر ، قبل از ارسال از کیفیت بالای زنجیر اطمینان حاصل می کنیم.
در آزمایش نهایی که برای این محصول نجامی مدهند این زنجیر را که برای به عنوان مثال 1800 کیلو گرم بار کاری تولید شده است ما آن را با نیروی دو برابر ازمایش می کنیم ، به بیان دیگر تک تک حلقه های زنجیر را با نیروی 3600 کیلو گرم امتحان می کنیم .
دیدگاه کاربران